Pod koniec XIX wieku wśród mazurskich starowierców nastąpił rozłam. Część, zachowując stary obrządek sprzed reformy Nikona, wróciła pod jurysdykcję zreformowanej Cerkwi prawosławnej i w 1885 roku założyła w Wojnowie Parafię Prawosławną, w której w 1922 roku wybudowano drewnianą cerkiew, a obok klasztor i cmentarz.

W XIX wieku, by wesprzeć powstający klasztor żeński, do Wojnowa przybyła z Rosji mniszka Eupraksja. Skupiła ona wokół siebie mniszki ze spalonego klasztoru w pobliskich Pupach i wspólnota zaczęła budować swoją społeczność.

Monaster działa do dnia dzisiejszego, jest jednym z 11 prawosławnych klasztorów w Polsce. Na jego terenie znajduje się wybudowana w 1922-23 zabytkowa drewniana cerkiew, którą można zwiedzać oraz kaplica św. Ambrożego z Optiny w domu sióstr. Obok świątyni jest mały parafialny cmentarz, na którym spoczywa pierwszy proboszcz, budowniczy cerkwi i założyciel żeńskiej wspólnoty – ojciec Aleksander Awajew.

Dzisiaj, w domu monasterskim, mieszka na stałe 7 sióstr. Siostry zajmują się ogrodem, prowadzą niewielkie gospodarstwo, piszą kanoniczne ikony, oprowadzają po świątyni wprowadzając, opowieścią, chętnych w swój świat.

Wewnętrzne skupienie i cisza.